وهب بن وهب یا وهب بن عبدالله بن حباب کلبی از شهدای واقعه کربلا و یاران امام حسین(ع). منابع وهب را جوانی مسیحی دانسته‌اند که به همراه مادرش به‌دست امام حسین(ع) مسلمان شد و همراه با امام به کربلا آمد و در روز عاشورا به شهادت رسید. وی از افرادی است که بیشتر منابع نامش را در فهرست شهدای کربلا آورده‌اند ولی درباره نسب و همچنین یک یا چند نفر بودنش اختلافاتی وجود دارد.
برخی نام وهب را متعلق به دو تن از شهیدان کربلا می‌دانند که یکی پسر وهب بوده و دیگری پسر عبدالله بن حباب، دیگران تنها از یک وهب در کربلا صحبت می‌کنند. برخی از نویسندگان نیز معتقدند فردی به نام وهب وجود خارجی نداشته است؛ این گروه به علت مشابهت گزارش‌های منابع درباره وهب با فرد دیگری از شهدای کربلا به نام عبدالله بن عمیر کلبی، این دو تن را یک نفر می‌دانند.
جنگ و شهادت
به گزارش منابع وهب پس از از بُرَیر بن خُضَیر و یا زیاد بن مهاجر کندی و قبل از عمرو بن خالد ازدی یا مُسْلِم بن عَوْسَجِه اَسَدی و یا هلال بن حجاج به میدان جنگ رفت. درباره مبارزه او نقل‌هایی وجود دارد و گفته شده در میان نبرد به سمت مادر و همسرش بازگشته و از مادرش می‌پرسد که آیا از او راضی شده است یا نه؟ و در جواب، کشته شدن در راه حسین(ع) را شرط رضایت مادر می‌یابد. در این بازگشت مکالمات بین وهب و همسرش نیز نقل شده است.
درباره نحوه شهادت وهب نقل‌های مختلفی وجود دارد و با روایات مربوط به شهادت عبدالله بن عمیر کلبی مخلوط شده است. نقل‌هایی مانند اینکه همسرش نیز به میدان جنگ رفته، لباس او را گرفت و گفت بازنمی‌گردم تا با تو بمیرم و امام حسین(ع) وی را با وعده پاداش خیر در آخرت به خیمه‌ها باز گرداند پس او نزد زنان بازگشت. گفته شده وهب دوازده نفر پیاده و نوزده نفر سواره را از سپاه ابن سعد کشته است او اسیر شد با دستور عمر سعد گردن ش را زدند سپس سرش را به سمت سپاه امام حسین(ع) پرتاب کردند.
ثبت دیدگاه