از شهداى کربلاست. نافع، بزرگوارى دلاور، قارى قرآن، کاتب و از حاملان حدیث و از اصحاب امیرالمومنین علیه السلام بود و در سه جنگ جمل، جنگ صفین و جنگ نهروان در رکاب آن حضرت بود.
وى از شخصیت هاى بارز کوفه بود و پیش از شهادت مسلم بن عقیل، مخفیانه از کوفه بیرون آمده به استقبال امام شتافته بود، سپس همراه امام حسین علیه السلام به کربلا آمد. در کربلا همراه حضرت عباس علیه السلام در آوردن آب به خیمه ها مشارکت داشت.
از جمله کسانى بود که در سخنرانى پرشورى مراتب وفادارى خویش را نسبت به سیدالشهدا ابراز داشت. نافع، نام خود را روى تیرهاى زهرآگین خود مى نوشت و همواره با آن‌ها تیراندازى مى کرد.
روز عاشورا وقتى تیرهایش تمام شد، شمشیر کشید و بر سپاه کوفه تاخت، در حالى که چنین رجز مى خواند: انا الهزبر الجملى دینى على دین على.
کوفیان با سنگ و تیر، او را مورد ضربه هاى خود قرار دادند تا این که بازوهایش شکست. او را محاصره کرده و زنده دستگیر نمودند. شمر او را گرفته نزد عمر سعد برد. سپس به دست شمر به شهادت رسید. از جمله رجزهاى او چنین بود: انا الغلام الیمنى الجملى دینى على دین حسین بن على ان اقتل الیوم فهذا املى فذاک رایى والاقى عملى.
بعضى نیز او را هلال بن نافع گفته اند.
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا.
ثبت دیدگاه