تواضع، نرم‌خویی، صبر، قناعت، ایثار، ازخودگذشتگی، جانفشانی در مسیر حق، تکریم، ترکیبی از ارزش‌های متعالی است که در ایام اربعین مردم به آنها مقید می‌شوند.
ایام اربعین حسینی، طلیعه نورافشانیِ خداوند در پهنه عالم است. این نور، پاک‌طینتان عالم را چنان تحت تأثیر خود قرار می‌دهد که سبک زندگی جدیدی را تجربه می‌کنند؛ از عناصر بنیادین این نوع از سبک زندگی، محبت به خاندان عترت (ع) به ویژه نسبت به وجود مقدس اباعبدالله (ع) است؛ بازتاب این نوع محبت و ارادت به خاندان وحی در فرهنگ پاک‌طینتان را در گرایش آنها به‌سوی عالی‌ترین ارزش‌های اخلاقی و ایمانی مشاهده می‌کنیم. تواضع، نرم‌خویی، صبر، قناعت، ایثار، ازخودگذشتگی، جانفشانی در مسیر حق، تکریم و بسیاری از عناصر دیگر ترکیبی از ارزش‌های متعالی است که در ایام اربعینی مردم به آنها مقید می‌شوند.
رعایت حرمت همنوعان، از جمله این ارزش‌ها محسوب می‌شود که ریشه در رفتارهای خدایی دارد، آنجا که فرمود ما فرزندان آدم را گرامی داشتیم «وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنی آدَمَ …» (اسراء۷۰) از این جهت که در آموزه‌های دین مبین اسلام و احادیث عترت علیهم‌السلام تأکید فراوانی بر رعایت حرمت مردم به ویژه مؤمنان شده است. این احترام گاه به شیوۀ گفتارى و گاه به صورت روشهای رفتاری بروز می‌کند؛ به عنوان مثال خداوند دستور می‌دهد با مردم نیکو سخن باشید «قُولُوا لِلنّاسِ حُسْناً.» یا پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم از مصادیق تقوا را احترام به مؤمنین برشمرد و فرمود «التَّقْوَى إِجْلَالُ اللَّهِ وَ تَوْقِیرُ الْمُؤْمِنِینَ؛ تقوا، احترام گذاشتن به خداوند و احترام گذاشتن به مؤمنین است» (مستدرک الوسائل، ج۱۱، ص۲۶۷)
در ایام پیاده‌روی اربعین شاهد بودیم که عمدۀ مردم نسبت به یکدیگر حرمت قائل بودند و برای این موضوع، دین و مذهب و نژاد برایشان اهمیت نداشت. مردم در کنار یکدیگر در جامعۀ اربعینی و در پرتو انوار مقدس امام حسین علیه‌السلام به قدری نسبت به یکدیگر حرمت قائل‌اند که امکانات هم را در اختیار یکدیگر قرار می‌دهند.
(۰)نمی پسندم
(۰)